- بی لیاقتی
ناشایستگی
معنی بی لیاقتی - جستجوی لغت در جدول جو
- بی لیاقتی
عدم الجدارة
- بی لیاقتی
Gracelessness
- بی لیاقتی
maladresse
- بی لیاقتی
无优雅
- بی لیاقتی
ukosefu wa urembo
- بی لیاقتی
неуклюжесть
- بی لیاقتی
Ungeschicklichkeit
- بی لیاقتی
невмілість
- بی لیاقتی
niezdarność
- بی لیاقتی
بے وقوفی
- بی لیاقتی
অযোগ্যতা
- بی لیاقتی
서투름
- بی لیاقتی
beceriksizlik
- بی لیاقتی
desajeito
- بی لیاقتی
不優雅
- بی لیاقتی
חוסר אלגנטיות
- بی لیاقتی
ketidakanggunan
- بی لیاقتی
ความงี่เง่า
- بی لیاقتی
onhandigheid
- بی لیاقتی
torpeza
- بی لیاقتی
goffaggine
- بی لیاقتی
अकर्मठता
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(قَ)
لغت نامه دهخدا
ناتوانی. (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
تن از بی طاقتی پرداخته زور
دل از تنگی شده چون دیدۀ مور.
نظامی.
موسی (ع) درویش را دید از برهنگی بریگ اندر شده گفت یا موسی دعا کن تا خدای کفافی دهد مرا که از بی طاقتی بجان آمدم. (گلستان).
تن از بی طاقتی پرداخته زور
دل از تنگی شده چون دیدۀ مور.
نظامی.
موسی (ع) درویش را دید از برهنگی بریگ اندر شده گفت یا موسی دعا کن تا خدای کفافی دهد مرا که از بی طاقتی بجان آمدم. (گلستان).
(نَ)
لغت نامه دهخدا
بیدینی. نادرستی: شاه مثال داد کنیزک را که جریمت و تهمت بشاهزاده اضافت کرده بود و بجنایت و بیدیانتی منسوب گردانیده فضیحت و رسوای خلق گردانند. (سندبادنامه ص 322)
بی صلاحیت، بی عرضه، ناشایسته، ناقابل، نالایق
متضاد: لایق
متضاد: لایق